فرهنگی
نامه سرگشاده به آقاي مرتضوي، گوش و زبان رييس جمهور ي کشور
محترم مرتضوي! چون مصروفيت هاي رييس صاحب جمهور بسيار زياد است، مشکل خويش را به شما نگاشتيم تا وسيلتاً به حضورشان تقديم گردد.
جلالتمآب رييس جمهوري کشور! در تمام کشورها به شمول افغانستان رييس جمهور يک نفر است و امکان ندارد که هم، کار رياست جمهوري را انجام دهد و هم، کار هر يک از وزرا، معينان، والي ها، رييسان و مامورين کشور را.
در رأس هر وزارت خانه يک نفر به حيث وزير تعيين گرديده است و نظر به اعتمادي که به آنان شده بايد وظايف شان را به حسن صورت انجام دهند، رضايت مردم را کسب و چنان زمينه‌هايي را نبايد فراهم سازند که ملت از حاکميت بيزار شود.
اجراآت در وزارت خانه ها بايد حسب اصول منجمنت، اداره و محاسبه دقيق صورت گيرد، به گونة مثال: وزيران ماليه، کار و امور اجتماعي در ارتباط به امور متقاعدين ايجاب مي کند تا در همآهنگي، برنامه و برنامه‌گذاري از قبل سنجيده و تعيين شده اجراات نمايند، نه آن که مسؤوليت عدم پرداخت حقوق متقاعدين، اين خدمتگاران وطن را يکي بر گردن ديگري بيندازند. مسؤولين وزارت کار و امور اجتماعي از طريق رسانه ها مي گويند، به تعداد سي و سه هزار متقاعد سال مالي 1396 و تعدادي هم از سال 1395 حقوق تقاعد شان را دريافت نکرده اند، در حالي که سال مالي 1397 آغاز گرديده است و مي گويند وزارت ماليه اين پول را به خزينه تقاعد ارسال نکرده است.
وزيران محترم ماليه، کار و امور اجتماعي در برابر عزت، حقوق و امتيازات بسيار بلندي که دولت براي شان داده است به همين اندازه مسؤوليت داشته، به رييس جمهوري کشور و ملت جوابده استند. اينان بايد جواب بدهند که چرا برنامه و برنامه‌گذاري شان را در تدارک و تادية حقوق متقاعدين همآهنگ نساخته اند و هزاران متقاعد را که به جز معاش تقاعدي، عايد ديگري ندارند گرسنه و بيچاره رها کرده اند که واقعاً فاجعه بار است. آيا اين ثبوت عدم توانايي دو وزير در اجراي وظايف و مسؤوليت هاي وظيفوي شان نيست؟
از جلالتمآب رييس صاحب جمهور مي خواهيم، هدايت دهند تا حقوق تقاعد آن عده متقاعديني که تا حال پرداخته نشده براي شان پرداخته شود تا از فقر و احتياج رهايي يابند.
